Kazimierz Przerwa-Tetmajer | Eviva l'arte!

"Eviva l'arte! Człowiek zginąć musi -
cóż, kto pieniędzy nie ma, jest pariasem,
nędza porywa za gardło i dusi -
zginąć, to zginąć jak pies, a tymczasem,
choć życie nasze splunięcia niewarte:
evviva l'arte!

Eviva l'arte! Niechaj pasie brzuchy
nędzny filistrów naród! My, artyści,
my, którym często na chleb braknie suchy,
my, do jesiennych tak podobni liści,
i tak wykrzykniem; gdy wszystko nic warte,
evviva l'arte!

Evviva l'arte! Duma naszym bogiem,
sława nam słońcem, nam, królom bez ziemi,
możemy z głodu skonać gdzieś pod progiem,
ale jak orły z skrzydły złamanemi -
więc naprzód! Cóż jest prócz sławy co warte?
evviva l'arte!

Evviva l'arte! W piersiach naszych płoną
ognie przez Boga samego włożone:
więc patrzym na tłum z głową podniesioną,
laurów za złotą nie damy koronę,
i chociaż życie nasze nic niewarte:
evviva l'arte!"

Współczesna sztuka prowokuje i wymaga, również wyćwiczenia umiejętności patrzenia na nią. Z czasem to się poczuje, bez konieczności nazywania, co jest sztuką a co nonsensem. Ale do tego potrzebna jest „obecność” sztuki w naszym życiu i świadomości.

Pokolenie z pochylonymi głowami?

W moim życiu słowo „sztuka” nabrało nowych znaczeń. Szerszych i odleglejszych od powszechnie cytowanych definicji. To nie tylko dzieła, przedmioty, obiekty, wytwory ludzkiej działalności twórczej.

Sztuka to dzisiaj kierunek emigracji, dla wielu jedyna, możliwa ucieczka, w poszukiwaniu wolności, przestrzeni, powietrza. Artysta – outsider, emigrant. Odbiorcy jego sztuki – nieliczni towarzysze tej wyjątkowej podróży.

W świecie, w którym dosłowność ogranicza, nie pozwala oddychać, gdzie „pomiędzy” nie mieści się w „systemie” - dla sztuki brak miejsca. Jest za to „kultura masowa”, która z kulturą ma niewiele wspólnego, ale jest masowa i przynosi zysk, a do tego jest pokorna, posłuszna i przewidywalna. W każdej chwili i dość łatwo wymienić ją na nowszy model. Jest dostępna, tania i niewiele warta.

Wybieram sztukę i niełatwą drogę emigracji, z podniesioną głową, ku rozpalonemu słońcu.

PS. W tym roku obchodzimy 100-lecie polskiej awangardy artystycznej, tekst ku pamięci „niepokornych”, którzy wybrali „wolność w sztuce”.

PORTFEL INWESTORA – SZTUKA WSPÓŁCZESNA

Obiekty sztuki to lokata długoterminowa. Jak w każdym działaniu tak przy inwestowaniu w sztukę zawsze istnieje pewna doza niepewności.

Najważniejsza jest własna intuicja, niekoniecznie poparta wykształceniem i wieloletnim doświadczeniem. Nawet najlepszym ekspertom zdarzają się porażki, a laikom kierującym się tzw. trzecim okiem – spektakularne sukcesy inwestycyjne.

Warto przed zakupem dzieła sztuki, które nas zachwyciło, dowiedzieć się czegoś więcej na temat jego twórcy, dotychczasowej drogi artystycznej, poznać obecne i prognozowane ceny jego prac. Nawet najwspanialsze dzieło artysty, który nie idzie świadomą drogą twórczą, nie dba o rangę swojego nazwiska, nie posiada na swoim koncie prestiżowych wystaw indywidualnych, nagród, stypendiów, nie jest bezpieczną lokatą kapitału i inwestycją na bliższą przyszłość. Oczywiście takie dzieło zawsze będzie miało dla nabywcy wyjątkową wartość estetyczną, ale ryzykowną wartość inwestycyjną.

Nabywając dzieło sztuki, warto zadbać o bezpieczeństwo transakcji. Kupując obraz czy rzeźbę  w galerii, mamy pewność, że wchodzimy w posiadanie dzieła oryginalnego, pochodzącego od artysty, co potwierdzone jest  certyfikatem autentyczności wystawionym przez właściciela galerii, a ponadto otrzymujemy dowód zakupu obiektu w postaci rachunku/faktury, w przeciwieństwie do zakupów bezpośrednio od artystów, którzy najczęściej nie prowadzą działalności gospodarczej. Przy zakupach inwestycyjnych pochodzenie dzieła, jego proweniencja i dokumentacja transakcji to ważne elementy procesu lokowania kapitału.

Niezależnie od prognozowanych i oczekiwanych stóp zwrotu, inwestowanie w sztukę to wielka przyjemność i luksus otaczania się przedmiotami wyjątkowymi i jedynymi w swoim rodzaju.  „Sztuka to luksus intelektualny”, na który stać ludzi wrażliwych, o bogatym duchowym wnętrzu. Jeśli nie zakup dzieła sztuki na własność, to przynajmniej czas spędzony w galerii sztuki, do czego serdecznie zachęcamy.

Beata Radzikowska

SZTUKA W FIRMIE

Coraz częściej Klientami powstających galerii sztuki są właściciele i szefowie firm. Współczesna, młoda sztuka wkracza na salony elit biznesu, do gabinetów prezesów korporacji i do kameralnych biur rodzinnych mikro przedsiębiorstw. Bardzo często założeniem jest wykreowanie określonego wizerunku, obecność sztuki buduje bowiem prestiż firmy i zarządzających, a u odwiedzających kontrahentów wyobrażenie o pozycji rynkowej przyszłego partnera biznesowego, jest wyznacznikiem stylu... i elegancji.
Sztuka w takich miejscach, to nie tylko dekoracja wnętrza, oryginalna ozdoba służbowego gabinetu czy sali konferencyjnej, to także element polityki marketingowej. Sztuka ułatwia komunikację, można powiedzieć "zmiękcza" relacje pomiędzy stronami nieraz "twardych" rozmów biznesowych. Dygresja na temat obecnej w otoczeniu sztuki, może stanowić świadomy zabieg w tworzeniu dobrych relacji, pozwala poznać intencje rozmówców, określić ich osobowość. Taki uniwersalny język komunikacji, a nierzadko pożądany element zaskoczenia.
Współczesna młoda sztuka rozwija się również dzięki mecenatowi, świadomych jej potencjału inwestycyjnego, przedstawicieli świata biznesu. Inwestując stosunkowo niewielkie środki finansowe, budując kolekcje sztuki wg przyjętego klucza, stają się nowoczesnymi inwestorami.
Galeria Art Radzikowscy

100 - lecie polskiej awangardy artystycznej

W przyszłym roku będziemy obchodzić stulecie polskiej awangardy artystycznej,  nurtu zapoczątkowanego w okresie międzywojennym, którego symbolicznym początkiem była pierwsza wystawa Ekspresjonistów Polskich w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie 4 listopada 1917 roku. Ekspresjonizm narodził się jako protest przeciw oficjalnej sztuce "salonów" i tradycyjnym kanonom,  a wystawy Niezależnych w Krakowie nawiązywały do działań paryskich środowisk artystycznych Salonu Odrzuconych.

Dziedzictwo, tradycje i idee polskiej awangardy artystycznej nadal mają silny wpływ na kształtowanie polskiej kultury (malarstwo, rzeźba,  architektura, wzornictwo, moda itp.) Zapoczątkowaną 100 lat temu ideę przekraczania konwenansów i eksperymentowania kontynuują współcześni twórcy. Dzisiaj artysta nie jest już tylko "rzemieślnikiem”, który ma tworzyć piękne przedmioty, jest tym który widzi więcej i prawdziwiej, a współczesna sztuka, szeroko definiowania już go nie ogranicza jak 100 lat temu.

A co z przeciętnym polskim odbiorcą sztuki współczesnej 100 lat po narodzinach rzeczonej awangardy? No i tu nie jest już tak "postępowo", bo najczęściej ów odbiorca "okopuje" się stwierdzeniem, że nie rozumie tej sztuki, a najsmutniejsze co przyszło mi usłyszeć to, że "prawdziwa sztuka jest tylko w muzeum", i mój rozmówca nie miał  na myśli muzeum sztuki współczesnej.

Tymczasem sztuka współczesna na świecie jest kochana i ceniona przez kolekcjonerów. Galerie sztuki współczesnej,  są naturalnym elementem miejskiego krajobrazu, za dobrą sztukę współczesną płaci się krocie.

I nic nas nie usprawiedliwia, że jesteśmy społeczeństwem na dorobku, że ciążą na nas historyczne zaszłości, że ominęła nas obyczajowa rewolucja . Dziś na powrót obudzić należy ducha awangardy, by nie ominęło nas przeżywanie świata i czasów nam danych, tu i teraz, i aby przyszłe pokolenia w muzeach miały co podziwiać, jak my podziwiamy to co pozostawili nam nasi przodkowie artyści.

Wystarczy otworzyć się na własną interpretację współczesnej sztuki, bawić się nią i otaczać.

A na początek zapraszam do odwiedzania galerii sztuki współczesnej, których na szczęście nie ubywa a przybywa wokół nas.  

W Galerii odbywa się kolejny spektakl, że Sztuką w roli głównej,  do którego scenariusz napisała Artystka, jej dzieło jest aktorem, my zbudowaliśmy jedynie scenografię, atmosferę miejsca kreują odbiorcy, publiczność, a nierzadko współtwórcy tego magicznego świata sztuki.