wtorek, 26 kwietnia 2016



Fascynujący świat sztuki,  pociągający i prestiżowy, nieustannie się rozwija. Do niedawna lokowany w światowych centrach, jak Paryż, Nowy Jork, przeobraża się w bardziej policentryczny. Dociera do naszych miast, małych ośrodków, stajemy się jego częścią.
        Świat sztuki to sfera, w której pracuje coraz więcej ludzi. W tym świecie jest również rynek sztuki, z szeregiem ekonomicznych działalności,  jak sprzedaż galeryjna i aukcyjna, usługi organizacji wydarzeń poświęconych promocji sztuki, zarządzanie portfelem inwestycyjnym, publikacje, edukacja itd.
        Inwestowanie w sztukę zaczyna być docenianą formą lokowania nadwyżek finansowych. Dzieła sztuki to pewne nośniki wartości materialny, "nie wyparują", na ich wartość nie będą miały wpływu bankructwa banków, przedsiębiorstw (jak dzieje się z obligacjami i akcjami). Szczególnego znaczenia nabierają w kontekście starej prawdy, że ważniejsze od pomnażania kapitału jest ustrzec się przed jego utratą. To wpływa na wzrost zainteresowania sztuką również w Polsce. Coraz liczniejsi z nas uświadamiają sobie, że posiadanie przedmiotów wyjątkowych: malarstwa, rzeźb, grafiki, to prestiż,  ale i wymierne korzyści finansowe.
       Błędne przekonanie, że w sztukę inwestować mogą tylko ludzie zamożni, długo hamowało rozwój rynku sztuki w Polsce. Dzisiaj kiedy powstaje coraz więcej prywatnych galerii, promujących zwłaszcza młodych twórców,  którzy dopiero pracują na swoje nazwisko, zainteresowanie młodą sztuką dynamicznie wzrasta. Z prognoz wynika, że w najbliższych latach rynek inwestycji w sztukę będzie się rozwijał, z tendencją zwyżkową. W perspektywie 4-, 5-letniej, odzwierciedlą to korzystne stopy zwrotu z trafnie poczynionych inwestycji, zwłaszcza na rynku młodej sztuki.

środa, 20 kwietnia 2016

[...]
O sztuko! Człowiek do ciebie powraca
Jak do cierpliwej matki dziecię smutne
Lub marnotrawny syn, gdy życie skraca,
A słyszy Parek śpiew: 《Utnę już - utnę! ...》
O sztuko, wiecznej tęczo Jeruzalem,
Tyś jest przymierza łukiem po potopach
Historii, tobie ofiary palem,
Wraz się jagnięta pasą na okopach...

Ty wtedy skrzydła roztaczasz,  złocone
W świątyni Pańskiej oknach szyb kolorem,
Jakby litanie,  cicho skrysztalone,
Co na aniołów czekają wieczorem.

Tak jesteś czasu ciszy; czasu burzy
Ty się zmieniasz w ton, czekasz w trybunie,
Aż się sumienie kształtem wymarmurzy,
Podniesie czoło i fałsz w proch aż runie!
[...]
Cyprian Kamil Norwid | Promethidion| fragment rzecz o sztuce♡